طلا بعنوان یک نماد نفیس، باارزش و واسطه ای برای جواهرسازی و اشیاء زینتی، از گذشته تا کنون کاربرد داشته است. با گذشت زمان، رفته رفته انسان استخراج فلزات را آموخت و تکنیک استخراج مس و ساختن اشیاء پیشرفت کرد.

انواع دوخت های سنتی را می توان نمونه ای زنده از هنرهای خانگی دانست. درویش دوزی یا تفرش دوزی، هنری ظریف و زیبا، و یکی از انواع رودوزی های دیگر ایرانی است، که در گذشته تولید کننده عمده و اصلی آن مردم تفرش بوده اند؛ و به همین دلیل به آن تفرش دوزی گویند.

هنر کاشیگری از آرایه های ارزشمند وابسته به معماری است که ذوق، سلیقه و هنرمندی کاشیگر سرزمین ما، آن را به درجه ای از رشد رسانده که تحسین بینندگان را برانگیخته است.

سفالگری یکی از کهن ترین صنایع دستی و هنری در ایران می باشد، که از هزاره هشتم پیش از میلاد آغاز شده است. مهم ترین پیشرفت در صنعت سفال سازی، خلق نقاشی بر روی سفالینه و ایجاد نقش بر تن آن ها می باشد.

هر گونه فعالیتی که برای آرایش ظروف سفالی انجام می ‌گیرد، تزیین نامیده می‌شود. برای تزیین روش های مختلفی وجود دارد.

سفالگری یکی از مهمترین و قدیمی ترین هنرهای دستی بشر بوده که از دیر باز در ایران رونق داشته است.

صنایع دستی در گذشته، بیش و کم، روایتگر زیبایی و حقیقتی بوده که آدمی همواره در جست و جوی آن است.

میناکاری، هنری زیبا، با جلوه ای که همچنان چشم نوازی می کند؛ هنری که روزبه روز بر ارزش آن افزوده می گردد و همچنان مورد استقبال و یکی از صنایع دستی نفیس و ارزنده کشورمان است.

هنرهای دســتی و سنتی ایران چنان گسترده اند، که انواع بسیاری از تولیدات کاربردی و تزیینی را دربرمی گیرد؛ تمدن دیرین ایران شــاهد متنوع ترین اشیا و ابزار کاربردی و زیبا در طول تاریخ خود بوده است.

شمال ایران سبزترین رنگ در صفحه کشور عزیزمان است؛ با مردمانی هنرمند که از نعمات بی شمار این خطه سبز بهره برده و هنری زیبا و جاودان را خلق می کنند. یکی از صنایع دستی تزئینی وکاربردی ایران کدوی منقوش نام دارد که از تولیدات بومی شمال ایران است.در این صنعت، بر روی نوعی کدو به نام کدو قلیانی یا قلیان کویی با ابزاری ساده نقش‌ اندازی می‌ شود.